jolanda-en-henk.reismee.nl

Nieuw-Zeeland 2: Van Christchurch naar Dunedin

Kia Ora allemaal,

Als we aan ons eerste reisverslag beginnen te typen is het inmiddels woensdag 22 oktober, half 7 ‘s morgens. Een week geleden was het dan eindelijk zover. Het lijkt al wel 2 weken zoveel maken we mee op een dag en zoveel verschillende landschappen hebben we al gezien. En ook het weer is zoals Crowded House hit “four seasons in one day” !

Als iemand wil zien vanaf welke plek ik nu zit te typen: www.kaimataNZ.com.This is a place beyond heaven on earth !

Woensdag 15 en donderdag 16 oktober

Woensdag de 15de – eindelijk is het zover, rond 8 uur zijn we startklaar om te vertrekken naar werkelijk de andere kant van de wereld. Bijna 19000 km. Wiesje (ons lieve nichtje) gaat ons naar Schiphol brengen en ze wil helemaal niet graag mee…

Frown
Ja Wies, voor jou is het alweer bijna 2 jaar geleden en ik weet uit eigen ervaring dat de heimwee naar Nieuw Zeeland steeds groter wordt.

Geen files en we zijn prima op tijd. Inchecken hadden we al gedaan dus alleen de bagage afgeven en dan heerlijk koffie met taart, ouderwets afscheid nemen en niet te lang zwaaien om Wies te sparen.

Cry

De vlucht naar Singapore verloopt heel goed, rustig, wind mee en 3 films verder komen we ’s morgens vroeg aan. En daar wacht een prima bed en douche op ons. Over 12 uur vliegen we door. Het hotel in de transitruimte is een uitkomst! Gaan we zeker vaker gebruiken. We slapen 8 uur, eten wat en dan is het alweer tijd om te boarden voor de vlucht naar Christchurch – Nieuw Zeeland. Ons hotel is letterlijk aan onze gate.

Vrijdag 17 oktober

Ook deze vlucht verloopt voorspoedig en eindelijk zijn we er dan, ’s morgens om half 11 landen we in een zonnig Christchurch. Een lange lijst met do’s and don’t invullen, door de douane, bagage door scan’s, een fysieke schoenencontrole (gewoon je voeten optillen - ervaring leert: wandelschoenen aandoen en thuis al goed schoonmaken dan gaat het snel) - en langs de snuffelhonden (drugs) en dan zijn we er echt! Bij EuropCar gaan we de auto ophalen en de dame bij de counter is super vriendelijk en vindt Henk een schatje dus….. We krijgen een super upgrade van een fullsize Toyota Aurion naar een Toyota Highlander All Wheel Drive automaat met maar 1.023 km op de teller!

We stappen naar buiten de zon in, lekker temperatuurtje en op zoek naar de auto. Wat een feest, dit is echt een hele luxe outback auto. Henk is al gelijk een echte kiwi geworden. Ik zou eigenlijk de eerste dagen rijden maar de verleiding is te groot voor mijn stoere kiwi bloke.

Daar gaan we, ik roep steeds links houden en Henk gebruikt veelvuldig de ruitenwissers i.p.v. de richtingaanwijzer. Alles zit andersom incl. het stuur. We gaan eerst even naar The Warehouse, “were everyone gets a bargan“, tja nostalgie. Paar boodschappen halen en we kunnen op pad. Christchurch slaan we deze keer over. Na de zware aardbevingen in 2010/2011 is het op dit moment een grote bouwput. We gaan direct de natuur in. Schapen en vooral lammetjes tellen. Er zijn er meer dan 30 miljoen. Nieuw Zeeland is 8 maal groter dan Nederland, telt 4.4 miljoen inwoners waarvan er al 1.3 mln in Auckland wonen. Op het gehele Zuider Eiland wonen ongeveer 900.000 mensen waarvan 500.000 in Christchurch en Dunedin.

Via de Canterbury Plains, het landbouwgebied rondom Christchurch naar Darfield. Hier maakt Henk voor het eerst kennis met de super vriendelijke kiwi’s (de mensen) en inspirerende plattelandsdorpjes met showrooms vol met New Holland, Deutz, John Deere, Quat’s, Fencing spullen enz enz. Hier zit ook Darfield Bakery, 60 South Terrace (SH73), een perfecte lunch-stop en heerlijke Pies en vooral de Carrot cake!

Met een vol buikje gaan we beginnen met een stukje Arthur’s Pass. Het landschap wordt steeds ruiger, mooier met bergen en heuvels. Na een kleine wandeling bij Castle Hill gaan we echt 4x4 rijden op de onderharde weg langs Lake Lyndon en Lake Colridge naar Windwhistle. Mt Hutt area.

Inmiddels is het weer onstuimiger geworden en gaat bij ons het licht bijna uit. De Jetlag dient zich aan… Eigenlijk is het nacht en moeten we slapen zegt ons lijf. Met miezerregen komen we aan bij onze lodge. Quickenberry Lodge. http://www.quickenberry.co.nz/

Christine heet ons van harte welkom en laat ons de mooie en vooral warme kamer zien met een groot zacht bed. Oooooh we gaan even een uurtje slapen voor het dinner.

Het glaasje wijn en gezellige gesprek met Christine en Robert voor het eten, doen wonderen voor onze vermoeidheid. We zijn de enige gasten en Robert, een zeer goede chef, kookt heel lekker voor ons. Daarna is het toch tijd om de eerste nacht te gaan slapen. Het lukt tot 2 uur… maar gelukkig vallen we toch snel daarna weer in slaap.

Zaterdag 18 oktober

De vogels en schaapjes wekken ons.

Na het ontbijt vertrekken we met een zakje Eigen gebakken mini muffins richting Lake Tekapo. Het is nog steeds nat weer. Vandaag zo’n 193 km / 2.3 uur voor de boeg.

We stoppen bij de Rakaia Gorge maar helaas is het zwaar bewolkt en hebben we geen mooie uitzichten.

In Geraldine is het tijd voor koffie en lunch! Christine heeft ons Verdé Café-Deli getipt. 45c Talbot Street. Een ware vondst. Henk blijft zich verbazen over al die heerlijke tentjes met fantastische producten, local en vaak organic (biologisch) in dorpjes van helemaal niets en die dan ook altijd weer vol zitten met zo ongeveer alle locals van het dorp. En de bediening is zo ontzettend “echt gemeend” vriendelijk en spreekt hier zelfs beetje Nederlands. We moeten dus uitkijken als we praten, dat geldt eigenlijk overal in N.Z. Er zijn veel Nederlandse emigranten en kinderen van deze emigranten.

Later in de middag komen we in Lake Tekapo aan. Ons huisje “Church House” ligt werkelijk aan het meer recht tegenover het beroemde kerkje en de herdershond.

Het uitzicht is onbeschrijflijk mooi, zelfs nu het slecht weer is. http://www.parkbrae.co.nz/accommodation/church_house/gallery/index.html

Vanavond zouden we sterren gaan kijken, maar deze toer gaat niet door vanwege het weer. We worden op morgenavond geboekt. We eten prima bij MacKenzie’s Bar & Grill en gaan op tijd slapen. Morgen vroeg opstaan om naar de bergen - de Nieuw Zeelandse Alpente gaan.

Zondag 19 oktober

We komen wonderbaarlijk goed door de 11 uur tijdverschil heen. Even wakker ’s nachts maar we vallen telkens meteen weer in slaap. Om Half 7 zijn we wakker. Het uitzicht is nu heel mooi. Redelijk helder en de zon is ook van de partij deze morgen maar koud dat het ismaar 2 graden !! De eerste gekke toeristen staan dan al bij het kerkje met statief en camera. Je kunt best 2 dagen in het huisje zitten en alleen maar kijken wat toeristen allemaal doen voor het fotograferen van het meer, de bergen maar toch vooral het kerkje van The Good Shepherd en het standbeeld van zijn hond.

We ontbijten buiten de deur bij RUN 77 café-deli en general store. Tja alles in één in een dorp met 400 inwoners. http://www.run77laketekapo.co.nz/ Main Street (SH8).

Heel goed ontbijt, veel spullen van hun eigen farm. Ze hebben ook ingevroren maaltijden, we kopen Chilli Con Carne - Venison (hert) lekker makkelijk omdat we de hele dag weg zijn en vanavond om 9.15 uur ons moeten melden bij StarGazing voor ons sterrenkijk avontuur op een berg.

Na het ontbijt op pad - 102 km/ 1.15 uur rijden naar Mt Cook National Park.

Het weer wordt steeds beter en de temperatuur is inmiddels al 5 graden, gaat de goede kant op. Ik rijd (ja nu mag ik wel) en Henk is zich aan het verwonderen over de vele verschillende landschappen die hij al heeft gezien, Ja nu al (!) en we hebben nog 5 weken te gaan. Onderweg stoppen we vaak om foto’s te maken en uiteindelijk komen we aan bij de parkeerplaats White Horse Hill camp ground. Vanaf hier start de Hooker Valley track. (let op vanuit Aoraki Village is het 1 uur langer lopen - return!) Zie DOC site voor alle informatie.

Deze wandeling heb ik al jaren hoog op mijn verlanglijstje staan en gaan we vandaag werkelijk doen. Ongeveer 3 tot 4 uur lopen - return. Het weer is prachtig geworden, helder en we zien Mt Cook (Aoraki) volledig vrij van de wolken.

Mt Cook is de hoogste berg van N.Z. met 3754 mtr. Daarna komt Mt Tasman met 3497 mtr. Verschil moet er zijn. Als Abel Tasman niet zo’n mietje was geweest in 1642 en zich niet had laten wegjagen door de Maori dan hadden ze in N.Z. nu Nederlands gespoken. In 1769 plantte James Cook de Engelse vlag en sindsdien behoort N.Z. tot het Brits Gemenebest - de Commenwealth en heeft het Elisabeth II van Engeland als haar Koningin.

We lopen gelijk op met 4 Australiers uit Brisbane tot de 1ste swingbridge. Heel gezellig. Voor de niet Kiwi’s onder ons een swingbridge is een “wiebelbrug” met een paar houten plankjes, aan stalen kabels over een wild stromende rivier- heel veilig hoor !

Mt Cook hebben we constant in beeld. Het gebied is ruig en prachtig mooi met diverse hoge bergen om ons heen. Na ruim 2 uur komen we aan bij het eindpunt - Lake Hooker met aan het eind de gletsjermond. EN er drijven nog ijsschotsen in het meer. Indrukwekkend mooi. Zo mooi dat Henk al pratend met de Aussies een uitglijder maakt en voorover buitelt, gelukkig geen grote schade aan lijf en lede maar de camera-lens raakt wel een rots. Alles blijkt nog te werken maar o jee…. Lenskap lijkt de klap te hebben opgevangen, maar Henk vertrouwt het niet en gaat testen of het in orde is.

We lopen naar de rand van het meer om te rusten, wat te eten, te genieten en foto’s te maken. Sommige idioten lopen door het water van 3 graden en werpen zich half bloot op een ijsschots. Nee nee geen foto’s van ons ha ha. Na een uur beginnen we aan de terugreis. Rond half 5 zijn we terug bij de auto. Moe maar voldaan!

Omdat we vanavond moeten sterrenkijken kunnen we helaas de toer naar de Tasman Glacier met de boot niet meer doen. We beginnen aan de terugreis van ruim 1 uur.

Nu het avond begint te worden is het Pukaki meer heel stil, rimpelloos en daardoor kunnen we prachtige spiegelfoto’s maken van Mount Cook. (Foto volgt snel)

Eenmaal thuis eten we de lekkere chilli en kleden ons daarna heel warm aan. We gaan Mt John op - 1030 mtr hoog en het waait er flink is ons vertelt.

We melden ons om 21:00 uur bij de Star gazing company en vertrekken, gewapend met een extra polarjas en een rood letlampje, met de bus de berg op. Lake Tekapo staat bekend om de meest heldere hemel van N.Z. Er is nauwelijks lichtvervuiling en het hele dorp heeft speciale verlichting die niet omhoog schijnt. De universiteit van Canterbury heeft hier permanent star watchers actief en de grootste telescoop van N.Z. is hier gebouwd.

Wij mogen samen met hen door allerlei telescopen kijken naar de miljoenen sterren en andere hemellichamen en bijzondere nevels. Een sprookje. We hebben veel geluk want het is een heel heldere (lees ook heel koude) nacht. Een ervaren sterrenfotograaf plaatst de camera’s van de toeristen (ook die van Henk) op een groot statief en zal hiermee foto’s maken.

Het zijn er 4 geworden. Moet Henk nog bewerken. Enkele foto’s zijn voor 3 minuten belicht! En er staan vele honderden sterren op.

N.Z. ligt op het Zuidelijk halfrond en daarom ziet de sterrenhemel er hier ook anders uit dan bij ons. De Grote en Kleine Beer en de Poolster zijn hier niet. Hier zoeken we naar bijv het Zuiderkruis en sterrenbeelden zoals de schorpioen. Sommige sterrenbeelden die wij ook kennen zie je vanuit het zuidelijk halfrond ook, maar dan op z’n kop. Ook zien we de Milky Way - de Melkweg - dat is echt een sprookje. (Eigenlijk kijk je tegen de dunne zijkant van de melkweg aan. Net als tegen de zijkant van een CD. Het grootste deel zie je dus feitelijk niet.) Na 2.5 uur zijn we verkleumd door de harde ijzige wind en rijden we moe maar voldaan terug naar het dorp.

Maandag 20 oktober

Op tijd worden we gewekt door honderden zingende vogels. Zo gezellig… al had Henk daar mischien andere emoties bij…

Yell

Vandaag een lange rijdag: 303 km / 4.3 uur en veelte zien onderweg.

Maar nu ben ik ook die gekke toerist die eerst foto’s aan het maken is van een roze lucht, het stille meer, bergen met sneeuw EN het kerkje !

We ontbijten weer bij RUN 77, geven onze Highlander ook wat te ‘zuipen’ en dan gaan we op pad. Deze morgen is het veel minder koud. Al zo’n 12 graden en de zon schijnt.

Onze eerste stop is bij de Clay Cliffs - SH8, volg het bord. Rechtsaf Qualburn Rd op en daarna linksaf Henburn Rd . Bij “ de ingang” = een oud hek, staat een verroeste paal om $ 5,- (per auto) in de gooien en daarna 2 gates door !!! Doorrijden tot het bord “No Further - only 4x4”.

Zelfs onze Highlander durfde hier niet verder, het pad was nl weggespoeld. Het laatste stukje te voet langs de cliffs. Henk heeft zijn eerste cursus Gate openen nu gehad. Als bijrijder heb je in N.Z. deze belangrijke taak. En geloof me, alle slotjes zijn anders

Foot in Mouth
en je moet het hek terugbrengen in de staat zoals je het aantrof. Hij heeft zijn diploma Gatekeeper gehaald! De cliffs zijn minder toeristisch maar zeker de moeite van een stop waard. Als je helemaal naar het einde loopt kun je er tussendoor wandelen en kom je in een soort kloof en daarna een imposante ruimte met zandpilaren (klei met keizels) van 6-20 meter hoog. Omdat de zon mooi binnen scheen zag het er sprookjesachtig uit. Al met al te lang gebleven, we liggen nu al achter op schema. In Omarama gaan we lunchen bij The Wrinkly Rams, leuke stop met een hele mooie shop erbij met allemaal Mereno Wollen spullen.

Inmiddels twijfelt Henk toch of de lens een tik heeft gehad met zijn val. Alles werkt nog wel maar het intern mechanisme zit los.

Na de lunch en zonder iets te kopen- echt waar - rijden we gauw verder naar de oostkust. We zijn laat maar willen toch even stoppen bij de Moeraki Boulders. Het regent een beetje maar het is eb en Henk wil toch graag het strand oplopen om ze van dichtbij te bekijken. De Boulders zijn grote ronde stenen (2 m doorsnede) die op het strand liggen. Nu het eb is zie je ze heel goed en dan komt toch ook de avondzon tevoorschijn. Wat een mazzel na al die buien van daarstraks.

De foto’s zijn erg mooi geworden. De Boulders zijn niet komen aanspoelen maar zijn 65 miljoen jaar oud en ontstaan door crystallisation van kalk in kleisteen. Het lijken net enorme versteende voetballen. Ook hier zijn we uiteindelijk wel een uur foto’s aan het maken. Het is bijna 6 uur als we wegrijden en ik bel toch maar even de lodge dat we pas rond half8 zullen aankomen.

Het laatste stukje richting Dunedin schiet lekker op en op het Otago Peninsula (=schiereiland) valt Henk van de ene in de andere verbazing. De kleine gravel weggetjes direct langs de zee zonder hekje. Mooie groene heuvels met prachtig avondlicht en al die kleine vervallen boatsheds. Hij denkt dat we nooit gaan aankomen. En dan na een half uur slingeren, denken dat je aan het eind va de wereld zit, het nooit meer goed gaat komen en je ook niet kunt keren omdat de weg 2 meter breed is… dan ligt daar onze prachtige lodge: Kaimata.

Een paradijselijk uitzicht. De inlet is nu leeg (eb) maar morgenvroeg zal het vol met water staan. Kyle, de eigenaar, komt ons hartelijk tegemoet en praat al meteen honderd uit. Sleept onze tassen naar de kamer en laat ons de hele lodge zien. Ze hebben 3 kamers en een enorme luxe woonkamer en keuken. Vanavond zijn we de enige gasten, morgen komt er een stel uit de US. Aiden is de chef in de lodge en is al lekker voor ons aan het koken. De openhaard is aan, relaxed muziekje, een fantastisch uitzicht, wijn en gezellig babbelen. Een hele mooie afsluiting van een super dag.

Het eten is op niveau en heerlijk. Met veel tips over wat morgen te gaan doen en de zekerheid dat we om half 6 ’s avonds op een wildlife toer gaan naar de pinguins, zeeleeuwen en zeehonden maakt ons heel tevreden mensen.

We spreken af dat we om 8 uur komen ontbijten. Nu eerst de oogjes toe!

Haere Ra

Jolanda en Henk

Reacties

Reacties

Neby!

Echt heel leuk om jullie avonturen tot dusver te lezen Jolanda! Wacht vol smart op jullie volgende verhaal..

Heel veel plezier de komende tijd en geniet ervan!!

Dikke kusssxxxx

Wies

Oooooohhhh, wat een kwelling! IK WIL OOK :-) :-) Super fijn dat jullie zo aan het genieten zijn!! Ben ook hartstikke trots op "kiwi Henk", dat je al zo snel geacclimatiseerd bent!
Veel liefs vanuit een druilerig Nederland van een "nu met nog meer heimwee" Wies :-)

Peter en Helna Cools

Alsof we er zelf bij zijn.
We kunnen ons veel dingen voorstellen omdat wij ook zo genoten hebben van ons bezoek aan NZ enkele jaren geleden.
Wij wensen jullie nog een fijne voortzetting van jullie mooie en interessante reis.

Gerdien Smeenk

Lieve Jolanda en Henk, wij hoeven die lange reis niet te maken. Met je ogen dicht en 'meerijdend' kan ik me, dankzij de mooie omschrijving, een goed beeld vormen.
Wij wachten geduldig op het volgende verhaal.
Geniet volop van al het moois en van elkaar! Lieve groet.

Bea Heijerman

Weer geweldig om te lezen. Het lijkt me wel steeds leuker om ook eens zo'n verre reis te maken dankzij jullie mooie reisverslagen. Nog heel veel plezier daar en tot het volgende verslag.

Saskia en Francesco

Wat een heerlijk bericht is dit! We zijn helemaal niet jaloers of zo :-) We krijgen meteen weer zin om te gaan.Heel veel plezier nog en we wachten op het volgende mooie bericht.
Groetjes

Henny en Hans

Weer net zulke mooie verhalen als jaren geleden. Wat lijkt ons dat genieten daar ! Maar dat doen jullie ook.
Wij dachten aan een camper daar, maar de lodges zijn wel heel aantrekkelijk. Nog heel veel plezier en we kijken uit naar het volgende verslag. Liefs,

Erwin en Yvonne

Lieve Jolan en Henk,
Wat klinkt dit fantastisch allemaal! Wij genieten met jullie mee! Wat een supermooie accommodaties hebben jullie gevonden, maar ja we hadden ook niet anders verwacht!
Liefs en dikke kussen ook van Maud en Stijn!

Mairin

Wat een pracht avontuur!! Nu al erg benieuwd naar de foto's die bij het verhaal horen :). Wat kun je mooi schrijven Jolanda, geeft het gevoel er bijna bij aanwezig te zijn... Veel plezier nog!!

Werner

Bij het lezen van elk woord werd ik meer jaloers op jullie... ;-) Het klinkt allemaal suoer. Vooral ook de locatie waar je dit verhaal hebt geschreven! Geniet! :-)

Grtnx,
Werner.

PS: Doet Henk zijn lens het nog?

Oystein & Carla

Lieve Jolanda en Henk

Leuk om jullie avontuur mee te beleven. We houden jullie in de gaten hoor. ;-)
Veel plezier!

Roland

@Henk: Zo. Schade aan je lens... dus ga je nu toch een Canon kopen? ;-)

Geintje... vreselijk dat dit gebeurt is. Ik hoop maar voor je dat je hem in deze vakantie nog kan blijven gebruiken.

@Jolanda: leuke verhalen allemaal. Zoals je weet willen wij ook graag naar N.Z. en dat zal alleen maar toenemen...

Marcel Ligthart

Hey Jolanda en Henk,
Leuk om te lezen wat jullie zo al mee maken. Heel veel plezier en groetjes vanuit Istanbul.
Marcel

Bart & Mairin

Wat heerlijk om mee te reizen (lezen) met jullie avontuur. Ik krijg er de kriebels van. Geniet van deze mooie tocht.

Liefs, Bart & Mairin

Jacq

WAAN-ZIN-NIG! Ennuhhhh type toch liever hier hoor hahaha NOTTTTT
groetjes jacq

Alain en Ria Steenhuis

Het is heerlijk om over jullie belevenissen in dat onvoorstelbaar mooie Nieuw Zeeland te lezen en foto's te bekijken. Wij krijgen hier echt heimwee van!!! Ook wij genoten in 2011 van vijf weken Nieuw Zeeland: een reis die wij nooit zullen vergeten!!! Met de atlas erbij reizen wij met jullie mee. Heel veel reisplezier toegewenst.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!